Chór Bandoska


Bandoska - Foto Wspomnienia

Jak podają zapiski w KRONICE zalążek do powstania chóru Bandoska zawiązał się wraz z wybudowaniem budynku handlowo usługowego z resztą, przy owocnej współpracy mieszkańców. To wówczas wyodrębniono część budynku z przeznaczeniem na Klub Rolnika a mieszkańcy powołując Komitet Klubowy rozpoczęli działalność kulturalną w naszym regionie.
Od tego momentu odbyło się sporo imprez okolicznościowych, na których z powodzeniem odbywały się wspólne śpiewy gości. Z początkiem lat osiemdziesiątych podczas jednej z takich imprez okolicznościowych zrodziła się więc myśl zawiązania chóru.

CHÓR „BANDOSKA”

RELACJA ZE SPOTKANIA PO LATACH

FOTO GALERIA Spotkanie po latach

Inicjatorami i organizatorami tego przemiłego spotkania byli: Sołtys i Rada Sołecka Wiórka oraz Stowarzyszenie Emerytów i Rencistów „Jedność” Czapury-Wiórek. Miejscem spotkania była świetlica wiejska w Wiórku, gdzie 28 stycznia 2012 roku późnym popołudniem pojawiły się dawne chórzystki „Bandoski” wraz z dyrygentką p. Janiną Kurek i zaproszonymi gośćmi.

Chór powstał w 1984 roku i działał przez 9 lat, a należały do niego mieszkanki Wiórka, Czapur, Daszewic i Poznania. Cieszył się ogromnym powodzeniem, wykonywał kolędy, pieśni ludowe, głównie z regionu Wielkopolski, występował m.in. na uroczystościach kościelnych, szkolnych z okazji Dnia Nauczyciela, święta patrona, rozpoczęcia roku szkolnego, Dnia Babci, Dnia Matki, Dnia Kobiet, na spotkaniach przy choince, akademiach, na otwarciu supersamu w Starołęce, 75-leciu chóru „Hejnał”, dożynkach w Rogalinku, Gruszczynie, w Pałacu Kultury w Poznaniu wraz z zespołem wokalno-tanecznym przy Szkole Podstawowej w Czapurach, który prowadziła pełna zmysłu artystycznego nauczycielka i jednocześnie dyrygentka chóru.

Tradycje śpiewacze w naszej miejscowości sięgają czasów przedwojennych, kiedy to powstało Koło „Echo” Wiórek, skupiające okoliczną młodzież, działające z kilkuletnią przerwą wojenną jeszcze w latach 60-tych. Śpiewały w nim wówczas niektóre spośród solistek „Bandoski”, ich ojcowie, ciocie, starsze siostry. W listopadzie odbyło się „Spotkanie po latach „Echa”, które zapoczątkowało ten cykl imprez.

Wzruszeniom nie było końca. Atmosferę emocjonujących wspomnień wywołała multimedialna prezentacja zdjęć z artystycznej działalności chóru w latach 80-tych i 90-tych oraz filmy z udziałem „Bandoski” na uroczystości Poświęcenia Krzyża w Czapurach w listopadzie 1992 r. i jednego ze Spotkań Opłatkowych w Wiórku, w styczniu 1993 r. Utrwalony obraz filmowy tamtego czasu zawdzięczamy operatorowi kamery, p. Marianowi Plenzlerowi, a nagrania udostępnił ich posiadacz, Stanisław Włodarczak, mąż zmarłej niedawno chórzystki, Elżbiety Włodarczak.

Na wystawie poświęconej zespołowi wśród wielu pamiątek można było obejrzeć Kronikę „Bandoski”, prowadzoną przez zmarłą w ubiegłym roku chórzystkę, Gabrielę Najewską, albumy, śpiewniki, zdjęcia i przechowywany pieczołowicie sztandar koła „ECHO” Wiórek, uroczyście przekazany w 1989 r. chórowi „Bandoska”.

Uczestnicy spotkania wysłuchali koncertu gitarowego w wykonaniu Karola Olejniczaka z Czapur, który jest nauczycielem i udziela lekcji gry na gitarze w pobliskiej szkole.

Uwieńczeniem „wspomnień po latach” był wspólny śpiew kolęd, pieśni, utworów znanych i lubianych przy akompaniamencie akordeonistów z „naszego podwórka”, którzy od dawna nie mieli instrumentów w rękach, a jednak ich nabyte wiele lat temu umiejętności wszystkich zadziwiły. Dyrygentka chóru, p. Janina Kurek zagrała na akordeonie „Bandoski” ufundowanym w 1985 r. przez GS w Mosinie, natomiast mąż chórzystki - Jan Chmielewski i Dyrektor Szkoły Podstawowej w Czapurach - Arkadiusz Jurek akompaniowali na swoich kilkudziesięcioletnich już harmoniach. Nadal płonie w wielu sercach ogień wrażliwości, poczucia piękna i dobra.

Chórzystki z „Bandoski” otrzymały z rąk Pani Prezes Danuty Paszkiewicz i Sołtysa Mariana Osucha upominki książkowe z życzeniami, a pozostali goście laurki na pamiątkę „Spotkania po latach”.

Muzyczny wieczór upływał w radosnych nastrojach, tanecznych rytmach i wspaniałej, spontanicznej atmosferze.

Chór po kolejnej reaktywacji zawiązal współpracę z miejscowym stowarzyszeniem emerytów i rencistów "JEDNOŚĆ" zwiększając tym samym swe grono i pomimo przemijających lat stara się urozmaicić czas już wiekowym jego członkom.
Niestety młodzież nie garnie się by przejąć pałeczkę od swych dziadków, może kiedyś w innej formie, zobaczymy co przyniesie czas.